...ανένδοτος...

...στον κληρονόμο των ανένδοτων...



...και...
...το μπουλούκι του..
-ΒΕΒΑΙΩΣ-

...περισσότερα στο...

Η προδοσία του Giorgo συνεχίζεται

Πριν περίπου ένα αιώνα, ο Νορβηγο-αμερικανός κοινωνιολόγος Thorstein Veblen είχε διατύπωσε την άποψη ότι η οικονομία δεν είναι ένα κλειστό αυτόνομο σύστημα, αλλά αποτελεί κομμάτι του καθημερινού πολιτισμού μας.


Oι μηχανισμοί της οικονομίας δεν είναι «αντικειμενικά δεδομένα»,

αφού λειτουργούν χρησιμοποιώντας ως «καύσιμο» την ανθρώπινη δράση

σε όλο της το συναισθηματικό, γνωστικό, ψυχολογικό και σχεσιακό φάσμα.

Θέλω να πω πως κανένας μακροοικονομικός κανόνας δεν θα έστεκε και καμία δομική οικονομική επιλογή δεν θα ήταν εφικτή αν έλλειπαν οι απλές ανθρώπινες αντιδράσεις των ανθρώπων που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, διαπλέκονται μεταξύ τους και στο τέλος «επαληθεύουν» τον κανόνα ή την επιλογή.

Μια χώρα, ακριβώς όπως και ένας απλός πολίτης,

χρεώνονται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.

Αμφότεροι δανείζονται για πραγματικές ή πλασματικές ανάγκες τους με όρους που συνήθως επιβάλλονται αποκλειστικά από τους δανειστές, υπερχρεώνονται δε όταν ο δανειστής ή οι δανειστές τους αποφασίσουν ότι το χρέος έχει ξεπεράσει κάποια ανεκτά όρια.

Πρώτον,

υπάρχουν οι ανάγκες οι οποίες, στο μέτρο που «φέρονται» από ζωντανά υποκείμενα (ατομικά ή συλλογικά), είναι εξόχως υποκειμενικά δεδομένα.

Δεύτερον,

υπάρχουν οι άνισες σχέσεις εξουσίας μεταξύ δανειστή και δανειζόμενου, στοιχείο που παραπέμπει στη τελείως ανθρώπινη και υποκειμενική φύση των ανθρώπινων σχέσεων.

Τρίτον,

υπάρχει ο αυθαίρετος προσδιορισμός του ανεκτού ορίου χρέωσης, που επίσης εμπλέκει τον ανθρώπινο παράγοντα στην πιο «ορθολογικά προσανατολισμένη», δηλαδή την πιο συμφεροντική διάστασή του.

Έχουμε, επομένως, πολλά υποκειμενικά, άρα και απρόβλεπτα και, ίσως, και απολύτως διαμφισβητούμενα στοιχεία τα οποία ακυρώνουν την απλή αριθμητική εξίσωση. Προφανώς, εκτός από την οικονομική επιφάνεια εμπλέκονται ενεργά και παράγοντες όπως κοινωνικό κύρος, στιλ ζωής, ατομικές προσδοκίες, προσωπικές ανάγκες, επιθυμίες, δυνατότητες επιρροής, συμμαχικά δίκτυα κοκ. Δηλαδή, ένα σύνολο μεταβλητών που εξαρτώνται απόλυτα από τον τρόπο με τον οποίο το άτομο συλλαμβάνει τον εαυτό του σε σχέση με τους άλλους.



Αυτό σημαίνει ότι τα «αντικειμενικά κριτήρια» πάνε περίπατο μαζί με τις βαθυστόχαστες αναλύσεις που θέλουν να μας πείσουν ότι τα μέτρα της ελληνικής κυβέρνησης είναι μονόδρομος για τη χώρα. Θα μπορούσαμε, ας πούμε, να βγούμε από τη στενωπό μέσω της ανάπτυξης και της παραγωγικής αναδιάρθρωσης της οικονομίας και να αρχίσουμε να αποπληρώνουμε όταν προκύψει το πλεόνασμα της ανάπτυξης.

... η συνέχεια στην ...
ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Μιχάλης Ψημίτης

Τμήμα Κοινωνιολογίας

Πανεπιστήμιο Αιγαίου



... διαβάστε οπωσδήποτε και τα...
εύκολα ψέματα εύκολα καίγονται