Ως γενοκτονία
χαρακτήρισε η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του αμερικανικού Κογκρέσου τις μαζικές δολοφονίες Αρμενίων στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου στην Τουρκία.
Η απόφαση δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα.
*****
ΑΡΜΕΝΙΑ 14 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1915 -Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ
Ήταν μια Απριλιάτικη ημέρα σαν τη σημερινή που ο στρατός της οθωμανικης αυτοκρατορίας εισέβαλε στην Αρμενία.
Ήταν η ημέρα που άρχιζε ο γολγοθάς 1.500.000 Αρμενίων.
Οι εντολές για την εξόντωση του Αρμενικού πληθυσμού είχαν δοθεί ήδη απο τον σουλτάνο Αμπντούλ Χαμίτ και αφού επεξεργάσθηκαν απο τους νεότουρκους που τον ανέτρεψαν, υλοποιήθηκαν με σφαγές και πορείες προς το θάνατο στις ερήμους της Ανατολίας 1.500.000 αμάχων.
Επισήμως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Αρμενίων ορίσθηκε η 24 Απριλίου που ήταν και η ημέρα κατά την οποία άρχισαν οι μαζικές συλλήψεις των αρμενίων της Κωνσταντινούπολης.
Σήμερα οι ...γεωπολιτικές συμμαχίες ανέσυραν με μεγίστη υποκρισία και για να θολώσουν απλώς τα νερά το θέμα της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Αρμενίων.
Το σκηνικό είναι γνωστό και αρκετά παλιό. Ο ένας χωροφύλακας θα ρίχνει τις σφαλιάρες και ο άλλος θα παριστάνειτον πονόψυχο. Αυτό ακριβώς συμβαίνει με τις δηλώσεις και τις υπαναχωρήσεις του Ομπάμα και των νεοταξικων παπαγάλων του για την γενοκτονία.
Πρέπει επιτέλους εμείς ο απλός κόσμος που ακούει τις φωνές των απανταχού αδικοσκοτωμένων, να καταλάβουμε ότι παζάρια και παιχνίδια δεν γίνονται με την ιστορία, παρά μόνο όταν κάποιος θέλει να θεμελιώσει μια απόλυτη δικτατορία που δεν θα ελέγχει απλώς τις εκδηλώσεις των υποταγμένων αλλά και τη συνείδησή τους.
ΓΙ΄ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΚΑΙ ΒΑΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΝΑ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ.ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΕΙ Ο ΘΟΡΥΒΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΣ ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΠΛΕΥΡΟ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥΣ .
Δημοσιεύθηκε: Τρι Απρ 14, 2009 4:19
*****
ΠΩΣ ΜΙΑ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ "ΔΙΚΑΙΗ ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ"
Όσο κι αν διακινδυνεύουμε να γίνουμε κουραστικοί,συνεχώς θα φωνάζουμε για τον τρόπο σκέψης που επιβάλλoυν τα στελέχη και οι ηγέτες της "Νέας εποχής", όταν θέλουν να αντιστρέψουν τις συνέπειες που παράγει η αποκάλυψη της ιστορικής αλήθειας.
Όταν λοιπόν δεν μπορούν να κρύψουν ή να σκεπάσουν τα αποτελέσματα των εγκλημάτων τους,τότε εφευρίσκουν νέους όρους για να συσκοτίσουν την αλήθεια και να μπερδέψουν και σταδιακά να διαφθείρουν την στοιχειώδη αίσθηση δικαίου που υπάρχει εν σπέρματι στον κάθε άνθρωπο.
Έτσι η λέξη ειρήνη αντικατάσταθηκε σε κάποιες περιπτώσεις με τον νεο-εποχίτικο όρο "μη πόλεμος", οι δολοφονίες αμάχων απο τον Νατοϊκό στρατό ονομάσθηκαν "παράπλευρες απώλειες", η αγάπη για τον παραστρατημένο συνάνθρωπο και η απέχθεια στο παραστράτημα ή την ανωμαλία απαγορεύθηκαν και στη θέση τους μπήκε ό αόριστος και πονηρός όρος "σεβασμός στη διαφορετικότητα".
Σε μια λιτή δήλωση για την 94η επέτειο της γενοκτονίας των Αρμενίων απο τους Τούρκους, ο Ομπάμα κατά το παράδειγμα των δικών μας εθνομηδενιστών υποβίβασε την ιστορική αξία και σημασία της λέξης "γενοκτονία" σε "δίκαιη παραδοχή των γεγονότων": «Έχω κατ' επανάληψη αναφέρει την άποψή μου για το τι συνέβη το 1915 και η άποψή μου δεν έχει αλλάξει. Στόχος μου παραμένει η επίτευξη της πλήρους, ειλικρινούς και δίκαιης παραδοχής των γεγονότων».
Με ένα τέτοιο σχήμα λέξεων το οποίο αρχικά δεν προκαλεί όσο μια απ΄ευθείας λεκτική ανατροπή της αλήθειας, ο απλός άνθρωπος δεν θα αντιδράσει και σιγά -σιγά θα αποδεχτεί και την κυριολεκτική ερμηνεία της φράσης.Το αποτέλεσμα θα είναι η de facto ανατροπή της ιστορίας και η αντιστροφή της αλήθειας .
Με αυτό τον τρόπο ο άνθρωπος θα υιοθετήσει νεους τρόπους έκφρασης με τους οποίους δεν θα υπάρχει η ανάγκη διαχωρισμού του καλού απο το κακό, αρκεί να με το λόγο του να περιγράφει κάτι το οποίο απλώς συμβαίνει.
Αυτή λοιπόν η μανία των νεολογισμών έχει πολύ μεγαλύτερο στόχο απο το να υποβαθμίσει απλώς την ιστορική αλήθεια μιας γενοκτονίας στο επίπεδο μιας "δίκαιης παραδοχής των γεγονότων".
Ο στόχος είναι να χτυπηθεί ύπουλα το δυναμικώτερο στοιχείο παραγωγής πολιτισμού , η γλώσσα. Τότε μόνο θα έχουν καταφέρει να υποτάξουν τη συνείδηση του ατόμου , αυτό δηλαδή που δεν κατάφερε ο Στάλιν όταν είχε απαγορεύσει τη χρήση χιλιάδων λέξεων που δήθεν μόλυναν την επαναστατική σκέψη, αντικαθιστώντας τις με αυτές που περιγράφει ο Ρώσος συγγραφέας Dvorkin.
ΑΡΜΕΝΙΑ 14 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1915 -Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Απρ 26, 2009 7:49
*****
Αυτή την αρμενοσύνη μπορούμε να τη μελετήσουμε μέσα από τα τείχη της Αρμενίας. Αυτά τα τείχη κατασκευάστηκαν για να κρατούν τη σκεπή του κόσμου. Δεν είναι κλειστά, μα ζωγραφισμένα. Είναι ανοιχτά στον κόσμο, όχι για να φωτίζουν τη μιζέρια, μα για να ακτινοβολεί η ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Πόσο χρόνο στεκόμαστε μπροστά σε ένα τείχος; Χωρίς αυτό το φαινομενικό χάσιμο χρόνου, δεν μπορούμε να διεισδύσουμε σ’ αυτόν τον ανθρώπινο θησαυρό. Πρέπει να ακολουθήσουμε τα παλιά χρώματα για να καταλάβουμε το χρώμα του χρόνου. Πρέπει να αγγίξουμε την πέτρα για να αφουγκραστούμε το άγαλμα. Χωρίς τα τείχη της Αρμενίας, είναι δύσκολο να βρούμε το κλειδί της αντίστασης, το μόνο που στάθηκε ικανό να νικήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Επειδή η αρμενοσύνη είναι πάνω απ’ όλα ένας κώδικας. Είναι γραμμένη με σιδερένια γράμματα για να μην ξεχάσει την ανάμνηση του δράκου. Γι’ αυτόν το λόγο, είναι συνετό να βλέπουμε μέσα στα τείχη της Αρμενίας, όρθια βιβλία. Γιατί, πώς να είσαι ελεύθερος χωρίς να είσαι όρθιος; Δεν γονάτισαν μπροστά στον Τούρκο εισβολέα. Ήξεραν πως για να σε γονατίσουν, πρέπει να γονατίσεις, γιατί τα δέντρα πεθαίνουν όρθια. Έτσι, τα τείχη της Αρμενίας δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς κι αυτή είναι η αιτία των πληγών τους.
Όμως δεν πρέπει να δειλιάζουμε, γιατί ακόμα κι οι μαύρες σελίδες της ιστορίας είναι σελίδες της ιστορίας. Ενώ η λήθη και η αδιαφορία, επιδιώκοντας τη γενοκτονία της μνήμης, αρνούνται την ιστορία. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτή χάνεται. Τα τείχη της Αρμενίας είναι πραγματικοί σελιδοδείκτες της ιστορίας. Κι αυτοί οι σελιδοδείκτες δεν ξεχνούν τίποτα: ούτε τη γενοκτονία των Αρμενίων, ούτε τον πόλεμο στο Αρτσάχ.
Να γιατί οι Οθωμανοί, οι Νεότουρκοι, οι Κεμαλιστές και οι Αζέροι πληγώνουν τα τείχη της Αρμενίας. Δεν βλέπουν σ’ αυτά παρά ένα εμπόδιο. Αυτά τα ανορθωμένα τείχη τούς ενοχλούν επειδή δείχνουν τον ανθρωπισμό της αρμενοσύνης. Διαπράττοντας τη γενοκτονία των Αρμενίων, διέπραξαν ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Γι’ αυτό ακριβώς είναι ένοχοι. Μόνο που ξεφεύγουν από την αρχή ότι ένα έγκλημα δίχως τιμωρία, δεν υπάρχει.
Ενώ τα τείχη της Αρμενίας είναι οι αποδείξεις αυτού του εγκλήματος κι αυτές οι αποδείξεις μπορούν να γράψουν την ιστορία έστω και αν αυτή έχει σκόπιμα διαγραφεί από τους δήμιους της ανθρωπότητας. Είναι, λοιπόν, απαραίτητο να βλέπουμε μέσα στα τείχη της Αρμενίας, όχι ένα απελπισμένο μοιρολόι, αλλά μία μνημοσύνη χωρίς ελπίδα, έχοντας επίγνωση της ανάγκης να μη λησμονήσει το μέλλον, γιατί αυτός είναι ο στόχος των εγκληματιών: το μέλλον της ανθρωπότητας.
και
ΤΑ ΓΛΥΠΤΑ ΤΗΣ...ΤΟΥΡΚΙΑΣ
χαρακτήρισε η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του αμερικανικού Κογκρέσου τις μαζικές δολοφονίες Αρμενίων στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου στην Τουρκία.
Η απόφαση δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα.
*****
ΑΡΜΕΝΙΑ 14 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1915 -Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ
Ήταν μια Απριλιάτικη ημέρα σαν τη σημερινή που ο στρατός της οθωμανικης αυτοκρατορίας εισέβαλε στην Αρμενία.
Ήταν η ημέρα που άρχιζε ο γολγοθάς 1.500.000 Αρμενίων.
Οι εντολές για την εξόντωση του Αρμενικού πληθυσμού είχαν δοθεί ήδη απο τον σουλτάνο Αμπντούλ Χαμίτ και αφού επεξεργάσθηκαν απο τους νεότουρκους που τον ανέτρεψαν, υλοποιήθηκαν με σφαγές και πορείες προς το θάνατο στις ερήμους της Ανατολίας 1.500.000 αμάχων.
Επισήμως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Αρμενίων ορίσθηκε η 24 Απριλίου που ήταν και η ημέρα κατά την οποία άρχισαν οι μαζικές συλλήψεις των αρμενίων της Κωνσταντινούπολης.
Σήμερα οι ...γεωπολιτικές συμμαχίες ανέσυραν με μεγίστη υποκρισία και για να θολώσουν απλώς τα νερά το θέμα της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Αρμενίων.
Το σκηνικό είναι γνωστό και αρκετά παλιό. Ο ένας χωροφύλακας θα ρίχνει τις σφαλιάρες και ο άλλος θα παριστάνειτον πονόψυχο. Αυτό ακριβώς συμβαίνει με τις δηλώσεις και τις υπαναχωρήσεις του Ομπάμα και των νεοταξικων παπαγάλων του για την γενοκτονία.
Πρέπει επιτέλους εμείς ο απλός κόσμος που ακούει τις φωνές των απανταχού αδικοσκοτωμένων, να καταλάβουμε ότι παζάρια και παιχνίδια δεν γίνονται με την ιστορία, παρά μόνο όταν κάποιος θέλει να θεμελιώσει μια απόλυτη δικτατορία που δεν θα ελέγχει απλώς τις εκδηλώσεις των υποταγμένων αλλά και τη συνείδησή τους.
ΓΙ΄ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΚΑΙ ΒΑΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΝΑ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ.ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΕΙ Ο ΘΟΡΥΒΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΣ ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΠΛΕΥΡΟ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥΣ .
Δημοσιεύθηκε: Τρι Απρ 14, 2009 4:19
*****
ΠΩΣ ΜΙΑ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ "ΔΙΚΑΙΗ ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ"
Όσο κι αν διακινδυνεύουμε να γίνουμε κουραστικοί,συνεχώς θα φωνάζουμε για τον τρόπο σκέψης που επιβάλλoυν τα στελέχη και οι ηγέτες της "Νέας εποχής", όταν θέλουν να αντιστρέψουν τις συνέπειες που παράγει η αποκάλυψη της ιστορικής αλήθειας.
Όταν λοιπόν δεν μπορούν να κρύψουν ή να σκεπάσουν τα αποτελέσματα των εγκλημάτων τους,τότε εφευρίσκουν νέους όρους για να συσκοτίσουν την αλήθεια και να μπερδέψουν και σταδιακά να διαφθείρουν την στοιχειώδη αίσθηση δικαίου που υπάρχει εν σπέρματι στον κάθε άνθρωπο.
Έτσι η λέξη ειρήνη αντικατάσταθηκε σε κάποιες περιπτώσεις με τον νεο-εποχίτικο όρο "μη πόλεμος", οι δολοφονίες αμάχων απο τον Νατοϊκό στρατό ονομάσθηκαν "παράπλευρες απώλειες", η αγάπη για τον παραστρατημένο συνάνθρωπο και η απέχθεια στο παραστράτημα ή την ανωμαλία απαγορεύθηκαν και στη θέση τους μπήκε ό αόριστος και πονηρός όρος "σεβασμός στη διαφορετικότητα".
Σε μια λιτή δήλωση για την 94η επέτειο της γενοκτονίας των Αρμενίων απο τους Τούρκους, ο Ομπάμα κατά το παράδειγμα των δικών μας εθνομηδενιστών υποβίβασε την ιστορική αξία και σημασία της λέξης "γενοκτονία" σε "δίκαιη παραδοχή των γεγονότων": «Έχω κατ' επανάληψη αναφέρει την άποψή μου για το τι συνέβη το 1915 και η άποψή μου δεν έχει αλλάξει. Στόχος μου παραμένει η επίτευξη της πλήρους, ειλικρινούς και δίκαιης παραδοχής των γεγονότων».
Με ένα τέτοιο σχήμα λέξεων το οποίο αρχικά δεν προκαλεί όσο μια απ΄ευθείας λεκτική ανατροπή της αλήθειας, ο απλός άνθρωπος δεν θα αντιδράσει και σιγά -σιγά θα αποδεχτεί και την κυριολεκτική ερμηνεία της φράσης.Το αποτέλεσμα θα είναι η de facto ανατροπή της ιστορίας και η αντιστροφή της αλήθειας .
Με αυτό τον τρόπο ο άνθρωπος θα υιοθετήσει νεους τρόπους έκφρασης με τους οποίους δεν θα υπάρχει η ανάγκη διαχωρισμού του καλού απο το κακό, αρκεί να με το λόγο του να περιγράφει κάτι το οποίο απλώς συμβαίνει.
Αυτή λοιπόν η μανία των νεολογισμών έχει πολύ μεγαλύτερο στόχο απο το να υποβαθμίσει απλώς την ιστορική αλήθεια μιας γενοκτονίας στο επίπεδο μιας "δίκαιης παραδοχής των γεγονότων".
Ο στόχος είναι να χτυπηθεί ύπουλα το δυναμικώτερο στοιχείο παραγωγής πολιτισμού , η γλώσσα. Τότε μόνο θα έχουν καταφέρει να υποτάξουν τη συνείδηση του ατόμου , αυτό δηλαδή που δεν κατάφερε ο Στάλιν όταν είχε απαγορεύσει τη χρήση χιλιάδων λέξεων που δήθεν μόλυναν την επαναστατική σκέψη, αντικαθιστώντας τις με αυτές που περιγράφει ο Ρώσος συγγραφέας Dvorkin.
ΑΡΜΕΝΙΑ 14 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1915 -Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Απρ 26, 2009 7:49
*****
Περί τειχών της Αρμενίας
Μετάφραση από τα γαλλικά: Κάτια Ρωσσίδου
Ακόμα κι αν όλοι μας ξέρουμε ότι η Αρμενία είναι η γη της πέτρας, σπάνια ακούμε τα τείχη της. Κι όμως χωρίς αυτά, οι εκκλησίες δεν θα υπήρχαν. Ακόμα κι αν η πέτρα είναι κυρίαρχη, η εκκλησία είναι ανθρώπινη. Κι είναι ακριβώς αυτή την ανθρωπιά που η γενοκτονία προσπάθησε να εξαλείψει, αλλά μάταια.
Έτσι, κοιτάζοντας τα τείχη της Αρμενίας, αναλογιζόμαστε το παρελθόν μας. Διότι αυτά τα τείχη μέσα στο χώρο, αποτελούν επίσης γέφυρες μέσα στο χρόνο. Είναι γεγονός ότι το νερό είναι σπάνιο σε τούτη τη γη που γνώρισε τον κατακλυσμό. Λες κι ο Θεός θέλησε να τη γλυτώσει από μια καινούργια πλημμύρα. Χρειάστηκε, λοιπόν, αίμα για να αναπληρωθεί το πολύτιμο νερό. Μα πώς να το δούμε τώρα, αν όχι θαυμάζοντας το αίμα που κύλησε στις φλέβες των επιζώντων! Μόνο που αυτοί οι επιζώντες ως διασωθέντες και απόγονοι των αθώων, χρειάζονται και οι ίδιοι μια πηγή, μια πηγή αρμενοσύνης.Αυτή την αρμενοσύνη μπορούμε να τη μελετήσουμε μέσα από τα τείχη της Αρμενίας. Αυτά τα τείχη κατασκευάστηκαν για να κρατούν τη σκεπή του κόσμου. Δεν είναι κλειστά, μα ζωγραφισμένα. Είναι ανοιχτά στον κόσμο, όχι για να φωτίζουν τη μιζέρια, μα για να ακτινοβολεί η ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Πόσο χρόνο στεκόμαστε μπροστά σε ένα τείχος; Χωρίς αυτό το φαινομενικό χάσιμο χρόνου, δεν μπορούμε να διεισδύσουμε σ’ αυτόν τον ανθρώπινο θησαυρό. Πρέπει να ακολουθήσουμε τα παλιά χρώματα για να καταλάβουμε το χρώμα του χρόνου. Πρέπει να αγγίξουμε την πέτρα για να αφουγκραστούμε το άγαλμα. Χωρίς τα τείχη της Αρμενίας, είναι δύσκολο να βρούμε το κλειδί της αντίστασης, το μόνο που στάθηκε ικανό να νικήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Επειδή η αρμενοσύνη είναι πάνω απ’ όλα ένας κώδικας. Είναι γραμμένη με σιδερένια γράμματα για να μην ξεχάσει την ανάμνηση του δράκου. Γι’ αυτόν το λόγο, είναι συνετό να βλέπουμε μέσα στα τείχη της Αρμενίας, όρθια βιβλία. Γιατί, πώς να είσαι ελεύθερος χωρίς να είσαι όρθιος; Δεν γονάτισαν μπροστά στον Τούρκο εισβολέα. Ήξεραν πως για να σε γονατίσουν, πρέπει να γονατίσεις, γιατί τα δέντρα πεθαίνουν όρθια. Έτσι, τα τείχη της Αρμενίας δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς κι αυτή είναι η αιτία των πληγών τους.
Όμως δεν πρέπει να δειλιάζουμε, γιατί ακόμα κι οι μαύρες σελίδες της ιστορίας είναι σελίδες της ιστορίας. Ενώ η λήθη και η αδιαφορία, επιδιώκοντας τη γενοκτονία της μνήμης, αρνούνται την ιστορία. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτή χάνεται. Τα τείχη της Αρμενίας είναι πραγματικοί σελιδοδείκτες της ιστορίας. Κι αυτοί οι σελιδοδείκτες δεν ξεχνούν τίποτα: ούτε τη γενοκτονία των Αρμενίων, ούτε τον πόλεμο στο Αρτσάχ.
Να γιατί οι Οθωμανοί, οι Νεότουρκοι, οι Κεμαλιστές και οι Αζέροι πληγώνουν τα τείχη της Αρμενίας. Δεν βλέπουν σ’ αυτά παρά ένα εμπόδιο. Αυτά τα ανορθωμένα τείχη τούς ενοχλούν επειδή δείχνουν τον ανθρωπισμό της αρμενοσύνης. Διαπράττοντας τη γενοκτονία των Αρμενίων, διέπραξαν ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Γι’ αυτό ακριβώς είναι ένοχοι. Μόνο που ξεφεύγουν από την αρχή ότι ένα έγκλημα δίχως τιμωρία, δεν υπάρχει.
Ενώ τα τείχη της Αρμενίας είναι οι αποδείξεις αυτού του εγκλήματος κι αυτές οι αποδείξεις μπορούν να γράψουν την ιστορία έστω και αν αυτή έχει σκόπιμα διαγραφεί από τους δήμιους της ανθρωπότητας. Είναι, λοιπόν, απαραίτητο να βλέπουμε μέσα στα τείχη της Αρμενίας, όχι ένα απελπισμένο μοιρολόι, αλλά μία μνημοσύνη χωρίς ελπίδα, έχοντας επίγνωση της ανάγκης να μη λησμονήσει το μέλλον, γιατί αυτός είναι ο στόχος των εγκληματιών: το μέλλον της ανθρωπότητας.
Τα τείχη της Αρμενίας.
Δημοσιεύθηκε από alfeiospotamos στο Νοεμβρίου 16, 2009
και
ΤΑ ΓΛΥΠΤΑ ΤΗΣ...ΤΟΥΡΚΙΑΣ
.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου