Το Καθεστώς του Γ. Παπανδρέου ακολουθεί ασυγκράτητο τον άκρως επικίνδυνο δρόμο του ‘’δορυφόρου’’ του Ισραήλ ,πράγμα που εγκυμονεί μείζονες περιπέτειες στο άμεσο μέλλον αλλά και άκρως επιζήμιες εξελίξεις στα εθνικά μας θέματα.

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

Μετά τον σεισμό η ακρίδα.



Οι φωτογραφίες των Αμερικανών στρατιωτών να προσεδαφίζονται με ελικόπτερα
μπροστά απ' το ερειπωμένο Προεδρικό Μέγαρο της Αϊτής είναι εμβληματικές.

Ηδη
η Γαλλική Κυβέρνηση (διά του υφυπουργού που ευθύνεται για την ανθρωπιστική βοήθεια)
μιλάει, ή μάλλον διαμαρτύρεται
για Αμερικανική κατοχή στην Αϊτή.

Μια περιοχή άκρως ευαίσθητη, δίπλα στην Κούβα,
στην καρδιά της Καραϊβικής,
στην πόρτα της Λατινικής Αμερικής (απ' το μέσα μέρος).

Να σημειωθεί πρέπει επίσης ότι στην καταστροφή της Νέας Ορλεάνης
απ' τον τυφώνα Κατρίνα,
ούτε τόσο πολύ στράτευμα στάλθηκε (μάλιστα σε μητροπολιτικό έδαφος)
ούτε τόσο γρήγορα.




Τι συμβαίνει λοιπόν;

Βρήκαν την ευκαιρία οι Αμερικανοί να αγκιστρωθούν σε μια γονατισμένη χώρα;
Δεν θα ήταν πολύ παράξενο.
Οι Αμερικανοί έχουν ιστορικό
(όχι μόνον επεμβάσεων αλλά και) πολλών μικρών πολέμων στην περιοχή,
όπως στον Παναμά,
των μόνων άλλωστε που μπόρεσαν να κερδίσουν πολεμώντας μόνοι τους
- παντού αλλού έχασαν.
Και σε μεγάλους πολέμους (Βιετνάμ) και σε μικρούς (Σομαλία, Λίβανος κι αλλού).
Ομως επειδή οι ΗΠΑ πολεμούν ακαταπαύστως από ιδρύσεώς τους
(έχουν συμμετάσχει σε πάνω από 100 πολέμους, πραξικοπήματα κι επεμβάσεις)
κι επειδή πλέον η οικονομία τους τείνει να γίνεται κυρίως πολεμική,
το άρπαγμα της Αϊτής,
ένα ανθρωπιστικό πάντα άρπαγμα,
ουδόλως αποκλείεται.

Η σιωπή του υποταγμένου ΟΗΕ είναι ανησυχητική
κι ακόμη πιο ανησυχητική είναι η στρατηγική Ομπάμια,
ο οποίος στην εξωτερική (πάντα επεκτατική κι επιθετική) πολιτική των ΗΠΑ
βαδίζει την πεπατημένη των Μπους-Κλίντον-Μπους
έναν «οδικό χάρτη» που έχει οδηγήσει στη διάλυση και κατοχή του Ιράκ,
στην επί εννιαετίαν καταστροφή του Αφγανιστάν,
στη ναζιστικού τύπου αποθηρίωση του Ισραήλ,
στην αποσταθεροποίηση του Πακιστάν,
στην απειλητική περικύκλωση του Ιράν,
στην αναβάθμιση της Τουρκίας σε Οθωμανικό Βρυκόλακα

- σε μία στρατηγική δηλαδή πολλών λεγεώνων για πολλά λάφυρα -
πολλών φεδεράτων για τις λεγεώνες.

Πιθανόν εκ πρώτης όψεως θα φαινόταν παράλογο
να «φάνε» έτσι, στην ψύχρα, ο Αμερικανοί μια φτωχή μεν και κατεστραμμένη,
αλλά πάντως ακόμα ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα.

Ομως δεν θα 'ναι η πρώτη φορά που ο ισχυρός θα προβάλλει στον ανίσχυρο
το Μήλιο Δίλημμα,
πόσω μάλλον όταν οι πληρωμένες και αποβλακωμένες γραφίδες
της κυρίαρχης διεθνώς νεοταξίτικης προπαγάνδας,
θα παρενδύουν αυτό το Δίλημμα,
εμφανίζοντάς το
ως «βοήθεια», «ανθρωπιστική επέμβαση» και άλλα στερεότυπα, παρόμοια.



Και τα στρατεύματα προς τούτο διαθέτουν και τους μισθοφόρους
(μη κυβερνητικές οργανώσεις και τα συναφή σινάφια).

Αλλωστε και οι Αϊτινοί ένα έθνος που επινόησε τον εαυτόν του είναι κι αυτοί...
ΣΤΑΘΗΣ Σ. 21.Ι.2010 stathis@enet.gr

...η συνέχεια στο...
Haiti ist voller Öl

.

2 σχόλια:

Pausanias είπε...

Αγαπητέ φίλε
Απ' όσο μπορώ να παρακολουθήσω και να διαβάσω πίσω από αυτά που λέγονται και που δεν λέγονται αυτήν την στιγμή υπάρχει ήδη κατοχή του νησιού από τους Αμερικανούς.Μια κατοχή που απέτυχε τόσες φορές με τα διάφορα ανδρείκελά τους.Αυτά που έχουν κάνει ο Ο μπάμια και η παρέα του φτάνουν στα όρια αν δεν τα έχουν ξεπεράσει των εγκλημάτων και εξηγώ:
Από την πρώτη στιγμή κατέλαβαν το αεροδρόμιο και εμπόδισαν τα διάφορα συνεργεία που προσπαθούσαν να φτάσουν στο νησί για να βοηθήσουν στον απεγκλωβισμό.Παράλληλα εμπόδισαν και συνεχίζουν να εμποδίζουν την ανάπτυξη των διαφόρων ιατρικών ομάδων εθελοντών, όσο και αν τους κατηγορούμε, για να δημιουργήσουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.Ακόμη παρ' όλο που έχουν στείλει εκεί στρατό, που όλοι γνωρίζουμε ότι μερικά απλά στοιχειώδη πράγματα, που τα ξέρουμε και εμείς οι έφεδροι, μπορεί να τα κάνει θαυμάσια,όπως το πως να μοιράσεις φαγητό με τάξη για παράδειγμα, αυτοί απέτυχαν εκκωφαντικά με σκοπό να αυξήσουν τις απώλειες, το χάος, την μοναδική τους παρουσία και φυσικά το καπέλο όπου το έστω και σε αυτά τα χάλια κράτος να πάψει να υπάρχει πια.
Αν τέλος συμμεριστώ τις φήμες περί ύπαρξης τεχνολογίας πρόκλησης σεισμών σε συνδυασμό με το προηγούμενο κόλπο με τον γουρουνοϊό τότε δεν αποκλείεται όλο αυτό να είναι άλλο ένα ματωμένο κόλπο των αδίστακτων Αμερικανών να επαναφέρουν την οικονομία τους με κάθε κόστος...για τους άλλους.

bbimbo ( PR PROFILE ) είπε...

@παυσανίας,
αγαπητέ είναι σίγουρο πως οι αμερικανοί "φίλοι" μας δεν αφήνουν καμμία ευκαιρία για τον έλεγχο/υποδούλωση ολοκλήρου της καραιβικής
(λατ. αμερικής κατ'επέκταση)
-δες την ανάρτηση μας..:
Haiti ist voller Öl -

..όσον αφορά όμως τους σεισμούς δεν χρειάζεται
να ξοδεύονται διότι..:
Η πλάκα της Καραϊβικής κατέχει ιδιαίτερη θέση η οποία γειτονεύει με πολλές άλλες πλάκες: η βορειοαμερικανική πλάκα ωθεί βόρεια και τα ανατολικά, δυτικά, είναι η Τότεναμ κόκας και η πλάκα Nazca από το νότο, την πανίσχυρη πλάκα της Νοτίου Αμερικής. Ακόμη και αν οι αλλαγές συμβαίνουν κάθε χρόνο στην περιοχή μετριούνται σε χιλιοστά, οι χώρες της Καραϊβικής βρίσκονται σε μια περιοχή της αυξημένης σεισμολογικής δραστηριότητας. Εκτός από την νήσο Hispaniola, στην οποία βρίσκονται Αϊτή και τη Δομινικανή Δημοκρατία, πλήττει ακόμη και χώρες όπως η Κούβα, Ονδούρα, Νικαράγουα και τα ανατολικά νησιά όπως η Γουαδελούπη και τη Μαρτινίκα.

Ιστορία των σεισμών

Στο 2009, πέθαναν σε σεισμός μεγέθους 7,3 ανοικτά των ακτών της Ονδούρας έξι άτομα. Άλλα σεισμοί καταγράφηκαν στον Παναμά (αντοχή 6,0) και τη Νικαράγουα (αντοχή 4.9). Αυτό, ωστόσο, διενεργήθηκε σε μεγάλο βαθμό ελαφρά και μόνο στόχο να ζημιές σε κτίρια. Τα τελευταία δέκα χρόνια, θα χτυπήσει την χώρα της Κεντρικής Αμερικής το Ελ Σαλβαδόρ, ιδιαίτερα σκληρά. Στις 13 Ιανουάριος 2001 είχε συγκλονιστεί από σεισμό στο 7,7 της κλίμακας ρίχτερ. Σχεδόν 900 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και εκατοντάδες τραυματίστηκαν.

Ο τελευταίος μεγάλος σεισμός στο νησί της Hispaniola το 1946 συγκλόνισε την γειτονική χώρα από την Αϊτή, τη Δομινικανή Δημοκρατία. Το επίκεντρο του μεγέθους των 8,1 με ιδιαίτερα βίαιο σεισμό βρισκόταν στη βόρεια ακτή της χώρας. 1790 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, καταστράφηκαν σπίτια αναρίθμητα.

Όλες οι χώρες στην πλάκα της Καραϊβικής είναι περισσότερο ή λιγότερο εκτεθιμένες σε ισχυρούς σεισμούς. Για πολλούς ανθρώπους δεν είναι ασυνήθιστο όταν η γη τινάζει από καιρό σε καιρό. Ευτυχώς, δεν καταλήγουν όλοι σε καταστροφές όπως σήμερα στην Αϊτή.

Δημοσίευση σχολίου