...σε τα μας;

...με τον προβολέα,
εστιασμένο στο παρελθόν,
να φωτίζει 140 χρόνια πριν,
την οικονομική Ελλάδα του 1870 επί κυβέρνησης Ζαΐμη,
πληροφορούμαστε από την εφημερίδα Εθνοφύλαξ,
στις 20 Ιουνίου 1870, τα εξής:



«Όταν η Ιονική Τράπεζα ζήτησε από το Δημόσιο την εξόφληση του χρέους του
(1.500.000 δραχμές)
ο υπουργός Οικονομικών βρέθηκε σε αδυναμία.

Απευθύνθηκε στους τραπεζίτες Βούρο και Σκουζέν,
μέσω του Διευθυντή του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους,
μήπως ήθελαν να αναλάβουν την αποπληρωμή του χρέους.
Οι δύο κεφαλαιούχοι για να δεχθούν αξίωσαν επιπλέον επιτόκιο 8%.

Ο υπουργός αρνήθηκε.

Το κράτος κάθε χρόνο αναγκαζόταν να δανείζεται
για να καλύψει τα κενά του Δημόσιου Ταμείου.

Το σύνολο του χρέους, στις 31 Δεκεμβρίου 1869,
ανερχόταν σε 57.279.029 εκατομμύρια
χωρίς να συμπεριλαμβάνονται σε αυτό δύο δάνεια της Επανάστασης
του 1824 και 1825.

Η τοκογλυφία απομυζούσε τον ιδρώτα των μικροεπαγγελματιών,
των αγροτών και των άλλων επαγγελματιών.

Οι συνεχείς προσφυγές του Δημοσίου στις δύο τράπεζες Εθνική και Ιονική
περιόριζε σε μεγάλο βαθμό την ικανότητα πιστοδοτήσεως
του εμπορίου της ναυτιλίας και της βιοτεχνίας.

Περί βιομηχανίας δεν μπορούσε ακόμα να γίνει λόγος.

Ο νόμος του 1859 για τις τράπεζες όριζε
πως το αποταμίευμα της τράπεζας δεν έπρεπε ποτέ
να είναι μικρότερο του ενός τρίτου του παθητικού της.
Και η διαφορά μεταξύ του αποταμιεύματος της τράπεζας
και του ποσού των γραμματίων που ήταν σε κυκλοφορία
δεν μπορούσε να υπερβαίνει το μετοχικό κεφάλαιο της τράπεζας.

Αυτός ο διπλός περιορισμός εξηγεί την αχρηματία
(έλλειψις, στενότης ή σπάνις χρήματος)
που μάστιζε τον τόπο.

Οι τόκοι ήσαν υψηλοί
και οι δανείζοντες με 20 και 30% είχαν μεγάλη υπόληψη.

Οι μικρότεροι τοκογλύφοι ονόμαζαν τους εαυτούς τους «τοκιστές»
ενώ οι ισχυρότεροι τοκογλύφοι ετιτλοφορούνταν «τραπεζίτες».

Και διάβαζε κανείς στα διάφορα των εφημερίδων της εποχής
πως ο τάδε τραπεζίτης αναχώρησε στην Εσπερία
ή
στα λουτρά της Υπάτης
ή
της Κύθνου
ή
πως η θυγατέρα του τάδε τραπεζίτη
εμνηστεύθη τον τάδε υπολοχαγό».


http://goldmine.capitalblogs.gr/showArticle.asp?id=14312&blid=16

...σε τα μας...
???

...δήλωσε με ειρωνική ευλάβεια...

η
συλλογική μετεμψύχωση του Αλ Καπόνε

...κάνοντας...

- πάυσιν ερωτηματικήν -

και

-495 εκατομμύρια οφειλές 45 -

...στον απολογισμό της...

..δώσανε, λοιπόν, λεφτά με τη σέσουλα, οι Φραγκολεβαντίνοι...

Λεφτά να δουν τα μάτια σου.

Και μετά δώσανε κι άλλα,
...γιατί τα πρώτα και τα δεύτερα...
δεν φτάσανε!

Σου λέγανε οι κουτόφραγκοι...:

"Δεν μπορεί!
Όσο λαμόγια και να 'ναι,
όσα και να φάνε,
όσα και να σπαταλήσουν,
κάποια φράγκα θα πάνε και στην ανάπτυξη,
δεν μπορεί,
θα πρέπει να τους κόβει στοιχειωδώς."

...Αμ δε...

Τα φάγανε όλα...

Ποιοι;

Τα γνωστά λαμόγια κι οι πολιτικές τους θεραπαινίδες.

Να δεις χλιδή, να δεις λούσο,
να δεις λογαριασμούς στην Ελβετία,
να δεις άνθη και κεραμικά,
...να σου φεύγει το τσερβέλο...

Τα ρέστα έδιναν στο πόπολο,
ψίχουλα για να μη φωνάζει.

Σου λένε...:

"Πάρτε κι εσείς το χαρτζιλίκι σας και βγάλτε το σκασμό.
Καλά δεν περνάμε;"

"Καλά περνάμε",
απαντούσε το πόπολο,
"κλέψτε τους μαλάκες τους κουτόφραγκους, χοχοχο!"

...και τους κλέβανε...

...και τους δουλεύανε...

σιγά μη δε τολμούσαν να "ξαλαφρώσουν" τους κουτόφραγκους,
...τςςςς...

...σε τα μας...
???




.