Το Καθεστώς του Γ. Παπανδρέου ακολουθεί ασυγκράτητο τον άκρως επικίνδυνο δρόμο του ‘’δορυφόρου’’ του Ισραήλ ,πράγμα που εγκυμονεί μείζονες περιπέτειες στο άμεσο μέλλον αλλά και άκρως επιζήμιες εξελίξεις στα εθνικά μας θέματα.

Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010

αεριτζήδες και μπατσοκόβιοι



Ισως
να είναι σύμπτωση, αλλά όπως πληροφορούμαστε στη Χαλκιδική στο Χρυσωρυχείο Χολομόντα (συμφερόντων Μπόμπολα) έχουν ξεκινήσει εργασίες στεγανοποίησης,

- αμέσως μετά την αγορά 6 πλοίων με την εγγύηση του ελληνικού κράτους..???

Τα εκατομμύρια τόνοι μπετόν που ρίχτηκαν εκεί δημιουργούν την βεβαιότητα
ότι σταμάτησε η αναζήτηση χρυσού και ότι οι στοές προετοιμάζονται για άλλη χρήση.

Λέτε;

Δύσκολο να το πιστέψει κανείς, αλλά το συνήθως καλά πληροφορημένο Bloomberg έχει υποστηρίξει ότι ο Παπανδρέου δεν είπε ξεκάθαρο όχι στον Νετανιάχου…
στο να εξετάσει την πρόταση ασφαλούς ταφής των πυρηνικών αποβλήτων
του ισραήλ σε ελληνικό έδαφος.

**

Το πρόβλημα του Ισραήλ για τη διαχείριση των πυρηνικών του αποβλήτων είναι γνωστό. Για το λόγο αυτό η κυβέρνηση του Ισραήλ προσφέρει πολλά για να εξασφαλίσει χώρους αποθήκευσης των αποβλήτων…

(είναι όμως σε σύγκριση με το πρόβλημα της Ιταλίας αλλά και της γερμανίας ελάχιστο)

**

Μια τέτοια μπίζνα, λοιπόν, όπως είναι η διαχείριση πυρηνικών αποβλήτων, προφανώς θα ενταχθεί σε διαδικασία fast track προκειμένου να ολοκληρωθεί στα γρήγορα ξεπερνώντας κάθε νομική (δίκες, ενστάσεις, Άρειος πάγος κλπ) «κωλυσιεργίες. Γι αυτό το λόγο άλλωστε οι fast track διαδικασίες προσελκύουν τον υπόκοσμο της παγκόσμιας αγοράς. Γι αυτό το λόγο γίνονται σε τριτοκοσμικές ή καταχρεωμένες χώρες…

Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου »




Η Ελληνική νομοθεσία δείχνει σκανδαλώδη εύνοια στις μεταλλευτικές εταιρείες έναντι των "ιθαγενών" κατοίκων. Τα σχετικά με την έρευνα για μέταλλα και τον χαρακτηρισμό των μεταλλείων στην Ελλάδα καθορίζονται από τον απαρχαιωμένο Μεταλλευτικό Kώδικα του 1972, έναν από τους τελευταίους νόμους της δικτατορίας. Η εξόρυξη των μεταλλευμάτων θεωρείται υπόθεση εθνικής ωφελείας και οι μεταλλευτικές εταιρείες διευκολύνονται με κάθε τρόπο.

Μεταλλευτικη ερευνα : Πληρώνοντας ένα απλό παράβολο των 60.000 δρχ, ιδιώτες ή εταιρείες ζητούν από τις Νομαρχίες Άδεια Μεταλλευτικών Ερευνών (Α.Μ.Ε.) σε δημόσιες ή ιδιόκτητες εκτάσεις, συνήθως της τάξης των δεκάδων χιλιάδων στρεμμάτων. Η διαδικασία είναι καθαρά τυπική, καθώς καμία Νομαρχία δεν αρνείται την έκδοση Α.Μ.Ε.

Οριστικη Παραχωρηση : Αν η έρευνα αποβεί θετική, η περιοχή μετατρέπεται σε Οριστική Παραχώρηση Μεταλλείου (Ο.Π.), με απόφαση του Υπουργείου Ανάπτυξης. Τα δικαιώματα του Ελληνικού Δημοσίου είναι ένα πενιχρό 1% επί του τελικού προϊόντος, μόνο στην περίπτωση που το μεταλλείο είναι σε δημόσια έκταση. Για τα μεταλλεία που βρίσκονται σε ιδιωτικές εκτάσεις (π.χ.Χαλκιδική, Πέραμα), το Δημόσιο δεν εισπράττει δικαιώματα. Η δε τοπική κοινωνία εισπράττει μόνο απόβλητα.Σε κανένα από τα παραπάνω στάδια δεν ενημερώνονται οι πολίτες και, φυσικά, δεν ζητείται η γνώμη τους.

Η Οριστική Παραχώρηση ισοδυναμεί με τίτλο ιδιοκτησίας και μέσα σε αυτήν απαγορεύεται οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα χωρίς την έγκριση του «ιδιοκτήτη» και του Υπουργείου Ανάπτυξης. Οι περιοχές αυτές παραμένουν δεσμευμένες μέχρις ότου ο ιδιοκτήτης της Παραχώρησης υποβάλει Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την έναρξη της εκμετάλλευσης. Επι των Μ.Π.Ε., οι πολίτες και Δήμοι δεν δικαιούνται να έχουν άποψη. Υπεύθυνο για την έγκριση των Μ.Π.Ε. είναι το Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ ενώ οι Νομαρχίες απλώς γνωμοδοτούν.

Στην ουσία οι περιοχές που είναι χαρακτηρισμένες "μεταλλευτικές" είναι σα να μην υπάρχουν για τους ντόπιους

καθώς η εκμετάλλευση του μεταλλείου έχει προτεραιότητα έναντι οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας.

Ο νόμος δίνει στη μεταλλευτική εταιρεία το δικαίωμα της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης ιδιοκτησιών

που εμποδίζουν την ανάπτυξη του μεταλλείου.

Το αποτέλεσμα είναι ότι οι οικισμοί που έχουν την ατυχία να βρίσκονται εντός μεταλλευτικών περιοχών

(όπως η Ολυμπιάδα, η Στρατονίκη, τα Στάγειρα και το Στρατώνι στη Χαλκιδική)

δεν έχουν κανένα περιθώριο ανάπτυξης, οικονομικής η οικιστικής

και είναι καταδικασμένοι να αργοπεθαίνουν.

Η έκταση του προβλήματος των αγοροπωλήσεων μας είναι άγνωστη

γιατί δεν έχουμε πρόσβαση στα στοιχεία.

Ωστόσο, στη βόρεια Ελλάδα είναι γνωστό ότι υπάρχουν διάφοροι «αεριτζήδες»

που το έχουν κάνει επάγγελμα να παίρνουν ΑΜΕ

- βλέπε λιμνοθάλασσες χρυσόβουλα και βαλτοπέδι -

και στη συνέχεια να πουλάνε τα δικαιώματα εκμετάλλευσης σε εταιρείες.

Ο πιο γνωστός από αυτούς έχει βγάλει και site στο internet, όπου πουλάει χρυσωρυχεία στην Ελλάδα! (www.goldingreece.com).





0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου